Behaalde inhoudelijke resultaten

Voor de liefhebbers:

Na acht maanden werk hebben we het volgende voor elkaar gekregen: op het gebied van specificiteit hebben we vele variaties op een bestaand toxine gecreëerd en gevonden. Een aantal daarvan vertoont indicaties voor Varroa specificiteit. Om deze toxines te karakteriseren is meer onderzoek nodig. Daarnaast hebben we een methode ontwikkeld waarmee je kunt testen of een dergelijk toxine, om specifieker te zijn zogenaamde Cry toxines, toxisch is voor de Varroa mijt zonder daarbij levende mijten te gebruiken. Tijdens ons onderzoek bleek namelijk dat Varroa mijten niet alleen vervelend zijn in de bijenkorf, maar ook in het lab.

Op het gebied van regulatie hebben we twee detectiesystemen gebouwd, die de bacterie met succes in staat stelt de aanwezigheid van een Varroa mijt de detecteren. Daarnaast hebben we een zogenaamd quorum sensing systeem ingebouwd, waardoor de bacterie in staat was toxineproductie te starten wanneer er genoeg soortgenoten in de buurt zijn.

Op het gebied van veiligheid hebben we twee systemen ontworpen: wanneer één van de twee faalt kan het andere systeem het opvangen. Eén van de twee systemen is een lichtsensor die ervoor zorgt dat de bacterie dood gaat wanneer deze bloot wordt gesteld aan zonlicht. De sensor werkt, maar het gehele systeem is nog niet af; de bacterie verandert in het zonlicht alleen nog maar van kleur. Het andere systeem is gebaseerd op het feit dat de bacterie afhankelijk wordt van een kunstmatig eiwit. Het systeem bestond al en werkte ook in ons lab. Om het systeem te verbeteren hebben een uitbreiding erop ontworpen met behulp van het beroemde eiwit Cas9.